به نام خدا 

استان چهارمحال و بختیاری یکی از استان‌های کشور ایران است. مرکز این

استان شهرکرد است.[۳]این استان با گستره‌ای برابر با ۱۶٬۴۲۱ کیلومتر

مربّع یک درصد از کل وسعت ایران، بیست و دومین استان کشور از نظر

پهناوری می‌باشد.[۴] استان چهارمحال و بختیاری از جمله بخش‌های

کوهستانی فلات مرکزی ایران محسوب می‌شود و ۳۱ درجه و ۹ دقیقه تا

۳۲درجه و ۳۸ دقیقه عرض شمالی و ۴۹ درجه و ۳۰ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۲۶

دقیقه طول شرقی گرینویچ قرار دارد. این استان از شمال و مشرق به

استان اصفهان، از مغرب به استان خوزستان، از جنوب به استان کهگیلویه و

بویراحمد و از سوی شمال غربی به استان لرستان محدود می‌شود.[۵]

زبان‌های لری بختیاری، فارسی و ترکی در میان ساکنان این استان رایج

است. در مرکز استان، هفشجان، بروجن، فرخ شهر، گندمان و برخی دیگر از

شهرهای استان به زبان فارسی با لهجه خاص خود صحبت می‌کنند.[۶]

مرکز این استان شهرکرد است و با ۲۰۶۶ متر ارتفاع از سطح دریا، بلندترین

مرکز استان کشور ایران است.[۷] میانگین ارتفاع در استان چهارمحال و

بختیاری حدود ۲۱۵۳ متر است و به همین خاطر استان چهارمحال و بختیاری

را بام ایران می‌دانند.[۸]محتویات۱تقسیمات کشوری۱.۱شهرها و

شهرستان‌ها۱.۲پیشینه در بخش‌بندی کشوری۲دربارهٔ نام استان۲.۱وجه

تسمیه۲.۲تغییر نام استان۳جمعیت‌شناسی۳.۱اقوام۳.۲زبان۴تاریخ۵وضعیت

اقتصادی۵.۱صنعت۶کارخانه مالت‌سازی هفشجان۷کارخانه قند چهارمحال

(هفشجان)۷.۱محصولات گوشتی۷.۱.۱گوشت مرغ۷.۱.۲گوشت

ماهی۷.۱.۳گوشت قرمز۷.۲محصولات

باغی۸جغرافیا۸.۱ارتفاعات۸.۲آب‌ها۸.۳جنگل‌ها۹مخاطرات محیط

زیستی۱۰جاذبه‌های طبیعی و گردشگری۱۰.۱گردشگاه چشمه زنه

هفشجان۱۰.۲پارک جنگلی سرچشمه فرخشهر۱۰.۳تالاب چغاخور۱۰.۴پل

زمان خان۱۰.۵چشمه سرداب رستم‌آباد۱۰.۶چشمه‌دیمه۱۰.۷چشمهٔ

کوهرنگ۱۰.۸چشمه‌برم لردگان۱۰.۹آبشارِ آتشگاه۱۰.۱۰آبشار

دره‌عشق۱۰.۱۱پارک جنگلی پروز۱۰.۱۲چشمه رد۱۰.۱۳آبشار تونل

کوهرنگ۱۰.۱۴غار سراب۱۰.۱۵پیرِ غار۱۰.۱۶رود ارمند۱۱جستارهای

وابسته۱۲پانویس۱۳منابع۱۴پیوند به بیرون 

تقسیمات کشوری

نوشتار اصلی: فهرست شهرستان‌های استان چهارمحال و بختیاری

بر پایه آخرین بخش‌بندی ی کشور، استان چهار محال و بختیاری

دارای ۱۰ شهرستان، ۴۳ شهر، ۲۶ بخش و ۵۱ دهستان است.

شهرستان‌های این استان عبارتند از: شهرکرد، بروجن، لردگان، فارسان،

اردل، کوهرنگ، کیار، بن، سامان و شهرستان جدید خانمیرزا.شهرها و

شهرستان‌ها

نوشتار اصلی: فهرست شهرهای استان چهارمحال و بختیاری

شهرکرد مرکز کنونی این استان به‌شمار می‌رود. محل شهرستان‌ها و

بخش‌ها و تفکیک مراکز شهری به صورت زیر است:

  نقشهشهرستانبخشمرکز بخشمراکز شهری

شهرکردمرکزیشهرکردهفشجان، کیان، طاقانک،

نافچلارانسورشجانسودجان، هارونیفرخشهرفرخ

شهر بروجنمرکزیبروجنفرادنبه، سفیددشت،

نقنهگندمانگندمان بلداجیبلداجی لردگانمرکزیلردگان فلاردمالخلیفه منجمنج 

رودشتسردشت فارسانمرکزیفارسانگوجانجونقانجونقانپردنجان،

چلیچهباباحیدرباباحیدرفیل آباداردلمرکزیاردلرستم آباد، دشتک،

کاجمیانکوهسرخون کوهرنگمرکزیچلگرد بازفتبازفت دوآب

صمصامیصمصامی کیارمرکزیشلمزارگهرو،

دستناناغانناغان بنمرکزیبنوردنجانشیدایانچشمه سامانمرکزیسامان زاینده

رودهوره خانمیرزامرکزیآلونی ارمندروستای ارمند پیشینه در بخش‌بندی

کشوری

منطقه چهارمحال همواره از بلوکات اصفهان به‌شمار می‌رفته؛ مسعود میرزا

ظل السلطان، در دوسفر پی در پی خود به چهارمحال، آن را بلوکی سرد،

بسیار آباد، پر نعمت و پرجمعیت، با چراگاه‌های سبز و خرم و چمنهای زیاد و

آب فراوان وصف کرده و افزوده چهارمحال مشهور به هند کوچک است و

بهترین بلوک اصفهان پس از لنجان می‌باشد.[۹] چهارمحال و بختیاری تا

پیش از سال ۱۳۳۲ خورشیدی در قالب شهرستان شهرکرد و بختیاری از

شهرستان‌های استان اصفهان به‌شمار می‌آمد. در این سال، شهرستان

شهرکرد از استان اصفهان جدا و به عنوان فرمانداری مستقل بختیاری و

چهارمحال در تقسیمات ی کشور قرار گرفت. در دههٔ ۳۰ با تغییر

رویکردهای حکومت در سال ۱۳۳۷ شمسی فرمانداری مستقل بختیاری و

چهارمحال به فرمانداری کل ارتقاء می‌یابد و در گسترهٔ آن فرمانداری‌های تازه

بروجن و نیز بخش‌های نو شوراب و گندمان ایجاد می‌گردند. در مصوبه سال

۱۳۵۲ هیئت وزیران، فرمانداری کل چهارمحال و بختیاری به استانداری

چهارمحال و بختیاری ارتقاء یافت.[۱۰]

دربارهٔ نام استانوجه تسمیه

نام چهارمحال و بختیاری اشاره به دو بخش منطقه چهارمحال و منطقه

بختیاری دارد. چهارمحال بخشی روستانشین میان اصفهان و منطقه

ایل‌نشین بختیاری بود. محال جمع مکسر واژه محل به معنی جا و مکان

است و چهار محال یعنی چهار ناحیه که عبارت بودند از: لار، کیار، میزدج و

گندمان. در بخش‌بندی کنونی استان، لار در شهرستان شهرکرد، شهرستان

سامان و شهرستان بن، میزدج در شهرستان فارسان، کیار در شهرستان

کیار و گندمان در شهرستان بروجن قرار می‌گیرد. منطقه بختیاری نیز که از

دیر باز کوچ گاه ایل بزرگ یختیاری بوده و هست، هم‌اکنون دربردارنده

شهرستان‌های کوهرنگ، اردل و لردگان و بخش ناغان شهرستان کیار

می‌باشد.

هفشجان مرکز پیشین چهارمحال تا پایان عصر صفوی، کیان مرکز چهارمحال

در دوره افشاریه، چالشتر مرکز چهارمحال در دوره زندیه و در میانه قاجاریه و

شهرکرد یا دهکرد پیشین مرکز استان از دوره پهلوی و به‌طور رسمی از

سال ۱۳۵۲ مرکز استان بختیاری و چهارمحال می‌باشد. منطقه بختیاری

استان چهارمحال و بختیاری نیز در واقع بخش گرمسیری ایل بختیاری است

که بیشتر کوچ رو هستند.[۱۱]

تقسیم‌بندی استان چهارمحال و بختیاری به دو منطقه چهارمحال و منطقه

بختیاری/قسمت آبی: چهارمحال و قسمت قرمز: بختیاریتغییر نام استان

برخی از مردم استان و مسئولین استانی و کشوری معتقد به تغییر نام این

استان هستند. دلیل اصلی این گروه طولانی بودن نام استان است. طولانی

بودن نام استان سبب حذف یکی از بخش‌های نام استان می‌شود، گاه

چهار محال خوانده می‌شود و گاه بختیاری و در هر صورت باعث می‌شود که

مقصود اصلی از آن بدست نیاید. در برخی موارد هم در نامه نگاری‌ها نام

کوتاه شده چ و ب به کار می‌برند که چوب خوانده می‌شود. برخی دیگر بر

این باور اند که نام استان باعث ایجاد شکاف بین مردم استان می‌شود و با

وجود کوچکی استان، آن را به دو بخش تقسیم می‌کند. این توده معتقدند

هویت یک استان باید همانند هویت یک کشور از همبستگی کامل برخوردار

باشد و مردم آن بر پایه نژاد بخش‌بندی نشوند.[۱۲]تغییر نام استان به دلیل

نگرانی از واکنش بختیاری‌ها استان هنوز عملی نشده‌است.[۱۲] 

جمعیت‌شناسی

نوشتار اصلی: جمعیت‌شناسی استان چهارمحال و بختیاری

جمعیت این استان در سال۱۳۹۰، ۸۹۵۲۶۳ نفر گزارش شده‌است.اقوام
نمودار اقوام استان چهار محال و بختیاری
  لر بختیاری (۵۶٫۳٪)

  فارس (۳۰٫۵٪)

  ترک قشقایی (۱۲٫۱٪)

  نمی‌دانم (۰٫۵٪)

  دیگر (۰٫۶٪)

در پژوهشی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ

عمومی در سال ۸۹ انجام داد و برپایه یک بررسی میدانی و یک جامعه

آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور،

درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونه‌گیری شد در استان چهارمحال و

بختیاری به قرار زیر بود:[۱۳]جدول اقوام مناطق شهری و روستایی استان

چهار محال و بختیاریردیفاقوام (به ترتیب الفبایی)شهر(%)روستا(%)مرد(%)

زن(%)کل استان(%)۱بلوچ-----۲ترک

قشقایی۱۵٫۳۸٫۷۱۴٫۶۹٫۶۱۲٫۱۳شمالی-----۴عرب-----

۵فارس۴۴٫۹۱۵٫۲۲۹٫۲۳۰٫۹۳۰٫۵۶کرد-----۷لر

بختیاری۳۸٫۸۷۵۵۵٫۲۵۸٫۵۵۶٫۳۸سایر-۱٫۱-۱٫۱۰٫۵۹بدون جواب یا

نمی‌دانم۱-۱-۰٫۵زبان

مردم استان چهار محال و بختیاری به دو قسمت چهارمحالی‌ها و بختیاریها

تقسیم می‌شوند. چهار محالی‌ها عموماً به زبان فارسی و ترکی و با لهجه

خاص خودشان صحبت می‌کنند و بختیاری‌ها هم به گویش بختیاری که

شاخه‌ای از زبان لری است صحبت می‌کنند. در ۵ شهرستان از ۹ شهرستان

این استان زبان گویش بختیاری رایج است که این شهرستان‌ها عبارتند از:

اردل، کوهرنگ، فارسان، لردگان و کیار. در شهرستان‌های شهرکرد، بروجن،

سامان وبن لهجه‌های محلی فارسی و ترکی رایج است. به‌طور خاص مردم

شهرهای شهرکرد، هفشجان، بروجن و فرخ‌شهر و برخی دیگر مناطق به

زبان فارسی صحبت می‌کنند، لهجه‌های دهکردی، هوشگانی، اورجنی و

قهفرخی مخصوص شهروندان این استان می‌باشد که از ریشه فارسی

پهلوی است و در آن لغات ترکی و عربی زیادی وجود ندارد. زبان ترکی

قشقایی نیز بیش از ۱۲ درصد جمعیت ساکنین استان را شامل می‌شود.

به‌طور خاص مردم شهرهای کیان، بلداجی، سامان، بن، فرادنبه و جونقان به

زبان ترکی صحبت می‌کنند.[۱۴] بر پایه تحقیقات پروفسور گرهارد دوئرفر

گویش‌های ترکی رایج در چهارمحال در گروه زبانی اوغوزی میانه و جنوبی

قراردارد، همچنین زبان ترکی رایج در فرادنبه و شهرکیان، از بکرترین

لهجه‌های زبان ترکی در ایران می‌باشد.[۱۵]

دانشنامه ایرانیکا در مقاله زبان لری زبان مردم این استان را از نظر

جغرافیایی نیمی فارسی و نیمی لری معرفی می‌کند.[۱۶] وبگاه میراث

فرهنگی و گردشگری استان چهارمحال و بختیاری زبان لری بختیاری را به

عنوان زبان عمومی در این استان معرفی می‌کند.[۱۷] دانشنامه جهان

اسلام گویش مردم این استان را فارسی با گویش بختیاری معرفی می‌کند.[

۱۸] در برخی شهرستان‌های این استان مانند شهرکرد و بروجن لری جای

خود را به فارسی داده‌است.[۱۷] برخی منابع نیز گویش ساکنان این استان

را فارسی، ترکی قشقائی و گویش بختیاری معرفی می‌کنند.[۱۹]

ارامنه: نواحی شرقی استان چهار محال و بختیاری شامل شهرستان‌های

شهرکرد و بروجن از دیرباز ست گاه گروه‌هایی از ارامنه بوده‌است. هر

چند در دهه‌های اخیر تعداد بسیاری از ارامنه چهار محال و بختیاری به

اصفهان مهاجرت کردند. روستاها ارامنه‌نشین چهار محال عبارت بودند از

تشنیز، واستیگان، گیشنیگان، احمدآباد، شلمزار، قلعه کشیش، لیواسیان،

ده ارمنی،سیرک و غیره.[۲۰]در جدول زیر نام شهر و روستای‌های مختلف

استان و زبان گفتاری مردم آن مشخص شده‌است.[۲۱]زبان مردم بومی

شهرهای استان چهار محال و بختیاری نام

شهرستانشهر/روستازبانشهرستان شهرکردشهرکردفارسی لهجه

دهکردیهفشجانفارسی لهجه هوشگانیفرخ شهرفارسی لهجه

قهفرخیچالشترفارسینافچفارسیسورشجانلری بختیاریکیانترکی

قشقاییشهرستان بنبنترکی قشقاییشهرستان سامانسامانترکی

قشقاییشهرستان بروجنبروجنفارسی لهجه بروجنیفرادنبهترکی سلجوقی و

قشقاییسفیددشتترکی قشقایینقنهفارسیگندمانفارسیبلداجیترکیشهرستان

اردلاردللری بختیاریناغانلری بختیاریدوپلانلری بختیاریکاجلری بختیاریدشتکلری

بختیاریسرپیرلری بختیاریشهرستان فارسانفارسانلری بختیاریجونقانلری

بختیاری و ترکی قشقاییباباحیدرلری بختیاریشهرستان کوهرنگکوهرنگلری

بختیاریشهرستان کیارشلمزارلری بختیاریشهرستان خانمیرزاآلونیلری

بختیاریشهرستان لردگانلردگانلری بختیاریمال‌خلیفهلری بختیاریمنجلری

بختیاری    

تاریخ

چهارمحال

تپه باستانی اسکندری هفشجان اولین و بزرگترین اثر تاریخی ملی استان

چهارمحال و بختیاری

منطقه چهارمحال دارای پیشنه‌ای کهن است. براساس سفالینه‌ها و

ابزارهای سنگی ابتدایی کشف شده بروی تپه‌های باستانی و آثار کهن

تاریخی شهر هفشجان، قدمت این استان به هزاره هفتم قبل از میلاد بر

می‌گردد و بیانگر پیشینه ۹۰۰۰ ساله چهارمحال و بختیاری است. دیگر

تپه‌های باستانی حوزه چهارمحال همچون در شهر کیان نیز به صورت

دهکده‌هایی کوچک در پیش از تاریخ در دامنه دشت‌های استان قرار

داشته‌اند.[۲۲]

با شروع دوره مس و سنگ یعنی ۵ تا ۷ هزار سال پیش عملاً انسان‌های

ساکن در منطقه چهارمحال مشغول به کار کشاورزی گردیده و به تولید مواد

غذایی پرداختند. از ۵۰۰۰ سال قبل چون دیگر مناطق، دوران نگارش یا دوران

تاریخی آغاز می‌شود. در این رابطه کشف نمونه‌های سفال لب واریخته

ارتباط این منطقه را با مناطق خوزستان و بین‌النهرین و آغاز نگارش در استان

را مورد تأیید قرار می‌دهد.[۲۳]

بختیاری
سرزمین کنونی بختیاری هزاران سال است که ست‌گاه گروه‌های مختلف انسانی می‌باشد. منابع و امکانات طبیعی از قبیلِ آب، جنگل، مراتع، بارندگی مناسب، آبگیرهای فراوان و درّه‌های مستعد برای کشاورزی، این سرزمین را به یکی از بهترین زیستگاه‌ها و محل تجمع و ست گروه‌های انسانی در گذشته تبدیل نموده بود. افزون بر این امکانات، در بلندی‌های زاگرس و دامنه‌های آن، محیط مناسبی برای رویش نباتات علوفه‌ای و گونه‌های مختلف حیوانات فراهم کرده بود. سرزمین بختیاری در غرب منطقه فارس و ترک‌نشین چهارمحال قرار دارد. بختیاری جزء ای از لرستان محسوب می‌شود و آن را لر بزرگ می‌نامیدند.
نوشتار اصلی: تاریخ لرستان
لُرستان به معنی ستگاه مردم لر[۲۴][۲۵][۲۶][۲۷][۲۸] واژه‌ای است که به سرزمین‌های لرنشین اطلاق می‌گردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن ست دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشت‌های شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گسترده‌است. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شده‌است.[۲۴][۲۵][۲۶] گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، ستگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه و لرهای بویر را هم شامل می‌شد. اما پس از حکومت صفویان ستگاه لرهای بختیاری را منطقه بختیاری نام‌گذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد.[۲۴]
در نمودار زیر تقسیمات لرستان از ۳۰۰ هجری قمری تاکنون آورده شده‌است.[۲۹]                      لرستان                                                                                        لر کوچک          لر بزرگ                                                                          لرستان فیلی                                                                                                               پیشکوه  پشتکوه   بختیاری    بویر   شولستان                                                              استان لرستان  استان ایلام   چهارمحال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، لرستان    کهگیلویه و بویراحمد، فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری (لردگان) بوشهر   شهرستان ممسنی          
وضعیت اقتصادی
هرچند استان چهار محال و بختیاری در زمینه کشاورزی، باغداری و دام داری در سطح کشور مطرح تر است اما صنعت هم در این استان از رونق خوبی برخوردار است.
پولکی و نبات از سوغاتی‌های این استان می‌باشد.صنعت
از مهم‌ترین کارخانه‌های صنعتی استان می‌توان به کارخانه‌های زیر اشاره کرد:فولادشهرکردمالت‌سازی هفشجانقند هفشجانخمیر مایه ناغانگچ فارسان[۳۰]آرد چلیچهفولاد فرخ شهرفولاد بروجنورق خودرو چهارمحالبروجن خودرولوازم خانگی برفاب شهرکردسیمان شهرکردسیمان لردگانگچ لردگان (سردشت)پتروشیمی لردگانگاز کربنیک شهرکردنساجی حجاب شهرکردریسندگی بروجنصنایع شیر و لبنی شهرکردنهان گل بروجنظریف مصور بروجنمجتمع کشت و صنعت شهرکردشرکت شیر خشک نوزاد پگاه
کارخانه سیمان شهرکرد
کارخانه سیمان شهرکرد در قلب زاگرس مرکزی در استان چهار محال و بختیاری و در ۳۵ کیلومتری شهرکرد در سال ۱۳۸۷ به بهره‌برداری رسید. این واحد تولیدی با دسترسی به معادن بسیار غنی، شرایط منحصر بفردی را در بین تولیدکنندگان داخلی به خود اختصاص داده و با اتکاء به تجارب ارزشمند مدیران، مهندسین و کارکنان و بکارگیری پیشرفته‌ترین تکنولوژی و ماشین آلات مدرن قادر به تولید انواع سیمان‌های ۴۲۵–۱، ۵۲۵–۱، تیپ II و تیپ V با مقاومت‌های بسیار بالا گردیده‌است. در سال ۱۳۹۲، کارخانه سیمان شهرکرد برای دومین سال متوالی مقام نخست تولید سیمان کشور را کسب کرد.[۳۱] 
کارخانه مالت‌سازی هفشجان
کارخانه بِه مالت هفشجان باعنوان اولین و تنها کارخانه مالت‌سازی ایران و خاورمیانه در شهرک صنعتی هفشجان قرار دارد. نخستین کارخانه مالت‌سازی صنعتی کشور با ۳۰ میلیارد ریال سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و شبکه بانکی در سال ۱۳۸۹ توسط مهندس رستمی در شهر هفشجان به بهره‌برداری رسید.
به مالت، بزرگترین و پیشرفته‌ترین واحد تولیدکنندهٔ جو جوانه زده (مالت)، گندم جوانه زده، فراورده‌های آن و آرد جو در خاورمیانه است. به مالت» به صورت تخصصی بر روی این دانه‌های جوانه زدهٔ ارزشمند کار کرده و نتیجهٔ این تحقیقات گسترده و ارزشمند، معرفی شدن به مالت» به عنوان شرکت دانش بنیان و کسب مقام اول بومی‌سازی صنعت مالت‌سازی بوده‌است.[۳۲] 
کارخانه قند چهارمحال (هفشجان)
کارخانه قند هفشجان اولین واحد صنعتی استان چهارمحال و بختیاری و تنها واحد صنعتی استان تا پایان دودمان پهلوی است. عملیات اجرایی و احداث ابنیه کارخانه با ظرفیت اسمی ۱۰۰٬۰۰۰ تن تولید قند و شکر در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در زمین‌های ورودی شهر هفشجان با مساحت ۸۰ هکتار و با مشارکت کارشناسان کشور بلژیک آغاز و در سال ۱۳۵۰ با نام کارخانه قند و شکر کوروش کبیر به‌طور رسمی آغاز به کار کرد. هم‌اکنون نیز تنها مشغول به تولید محصول قند است که از زمین‌های کشاورزی اطراف چغندر قند لازم که در حدود ۳۰٬۰۰۰ تن است را جهت تولید قند به این کارخانه صادر می‌کنند. منطقه مسی این کارخانه حدود ۳۰۰ نفر جمعیت دارد.[۳۳]محصولات گوشتی
گوشت مرغ
استان چهار محال و بختیاری از استان‌های مطرح در زمینهٔ تولید گوشت سفید است به‌طوری‌که هم‌اکنون ۲۱ درصد از کل گوشت سفید (مرغ) کشور ایران در استان چهارمحال و بختیاری تولید می‌شود.
گوشت ماهی
استان چهار محال و بختیاری با داشتن منابع آبی غنی از استان‌های مطرح در پروش ماهی است به‌طوری‌که مطابق آمار سال ۱۳۹۰، ۲۰ درصد ماهی سردآبی کشور در استان چهارمحال و بختیاری تولید شده‌است.[۳۴] استان چهار محال و بختیاری برای پنج سال متوالی است که به عنوان قطب تولید ماهیان سردآبی ایران شناخته می‌شود.[۳۵][۳۶]
گوشت قرمز
استان چهار محال و بختیاری با مجموع تولیدات گوشت قرمز به اندازهٔ ۳۵ هزار تُن در سال، ۲٫۵ درصد از مجموع تولیدات گوشت قرمز کشور ایران را به خود اختصاص داده‌است.[۳۷]محصولات باغی
استان چهارمحال و بختیاری به سبب موقعیت جغرافیایی ویژه و در اختیار داشتن منابع آبی غنی یکی از مساعدترین مناطق برای کشت، پرورش و تولید بادام در کشور ایران است.[۳۸] استان چهار محال و بختیاری با تولید بیش از ۲۰ درصد از مجموع محصول بادام کشور، رتبه اول تولید بادام در ایران را به خود اختصاص داده‌است.[۳۹] بیشتر باغ‌های بادام این استان در شهرستان سامان قرار دارند.بادام محب (پوست کاغذی) و مامایی مهم‌ترین تولیدات شهرستان سامان می‌باشد که عمدتا به کشور هند صادر می‌شود و یکی از مهم‌ترین منابع ارز اوری استان می‌باشد . 
جغرافیا
استان چهارمحال و بختیاری از جمله مناطق کوهستانی فلات مرکزی ایران محسوب می‌شود که در بخش مرکزی رشته کوه‌های زاگرس بین پیش کوه‌های داخلی و استان اصفهان واقع شده‌است. به علت جوان بودن دوره کوه‌زایی و شرایط تشکیل گسل‌های خاص، در این منطقه وجود بلایا و مخاطرات طبیعی بسیاری چون سیل، زله و رانش زمین در اکثر نقاط آن مشاهده می‌شود.ارتفاعات
استان چهارمحال و بختیاری دارای ۱۶ قلهٔ مرتفع با ارتفاع بیش از سه هزار و ۵۰۰ متر مربع است. این کوه‌ها از شمال غرب استان به جنوب شرق آن کشیده شده‌اند و هر چه از غرب استان به طرف شرق آن و استان اصفهان پیش رویم از میزان ارتفاعات کاسته می‌شود و در نهایت به دشت‌های نسبتاً وسیع همچون دشت لار، فرادنبه، کیار و گندمان می‌رسیم. این دشت‌ها در مجموع نزدیک به ۲۴ درصد وسعت استان را شامل می‌شوند و انباشتهٔ رسوبات در آن‌ها زمینه مساعدی برای کشاورزی به وجود آورده‌است. زردکوه» دومین کوه بلند رشته کوه زاگرس (پس از کوه دنا) در این استان قرار گرفته‌است. مرتفع‌ترین کوه‌های این استان عبارت‌اند از:

کوه جهان بین هفشجانردیفنام کوهارتفاع۱زردکوه۴۲۲۲۲شاه شهیدان۴۱۰۰۳کوه سوخته۴۰۰۰۴گره۳۹۷۵۵فردان۳۹۳۷۶میلی۳۹۰۳۷کلار۳۸۲۰۸ونک۳۸۰۳۹کاکلک۳۵۸۹۱۰جهان بین۳۳۴۲11ریگ3548آب‌ها
به علت ماهیت کوهستانی مرتفع، که در مسیر بادهای مرطوب سیستم‌های مدیترانه‌ای قرار داشته و موجب صعود و تخلیه بار این سامانه‌ها می‌گردد، این استان دارای بارش نسبتاً مناسب است به حدی که این منطقه با وجود داشتن تنها یک در صد از مساخت ایران، ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد. ریزش‌های جوی و برف و باران درکوه‌های این استان منشأ معروفترین رودخانه‌های دائمی جنوب غربی و مرکزی ایران یعنی کارون و زاینده رود هستند و آبخیزهای این دو رودخانه را به ترتیب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ کیلومتر مربع شامل می‌شود. زاینده رود تنها رودخانه دائمی فلات مرکزی ایران بوده و کارون نیز بزرگترین رودخانه ایران که به سبب سد سازی‌های فراوان و انتقال نادرست اب به استان‌های یزد واصفهان و کرمان این دو رودخانه دائمی در معرض تهدید قرار گرفته‌اند.[۴۰]
در این استان چشمه‌های مختلفی نیز وجود دارد که علاوه بر ایجاد جاذبه‌های گردشگری و زیبایی‌های طبیعی زمینه مناسبی را برای ایجاد کارخانه‌های آب معدنی فراهم کرده‌است. برخی چشمه‌های بزرگ و معروف این استان عبارت‌اند از:چشمه دیمهچشمه زنه هفشجانچشمه شلمزار معروف به دریاچهچشمه کوهرنگچشمه مایکچشمه برمچشمه‌های مولا و سردابچشمه ردچشمه آب‌سرده (در بازُفت)چشمه پیرغار(در ده چشمه)جنگل‌هاویرایش
جنگل‌های استان چهار محال و بختیاری در گروه جنگل‌های غرب و جنوب غرب کشور قرار می‌گیرند. بخش زیادی از این جنگل‌ها در پنج منطقه بازفت، اردل، ناغان، لردگان، دوراهان و فلارد قرار گرفته‌اند. این جنگل‌ها با مساحتی در حدود ۳۰۷ هزار هکتار به صورت نواری از کوه‌های بازفت در شهرستان کوهرنگ به سمت کوه‌های فلارد در شهرستان لردگان کشیده شده‌اند. پوشش عمدهٔ جنگلی این مناطق، تقریباً ۹۸ درصد، بلوط غرب است. حاشیه سبز رودخانه زاینده رود که می‌توان گفت جزی جنگل‌های مصنوعی و توریست پذیر استان می‌باشد. 
مخاطرات محیط زیستی
این استان نیز همچون سایر نقاط کشور دستخوش مسائل زیست‌محیطی گوناگونی است. از سویی خشکسالی منابع آبی این استان را تهدید می‌کند و پربارش‌ترین استان کشور را به رده یازدهم کم‌بارش‌ترین استان‌ها رسانیده‌است و از سوی دیگر طرح‌های گوناگون انتقال آب تهدیدات مختلفی را علیه محیط زیست استان بسیج کرده‌است.[۴۱] 
جاذبه‌های طبیعی و گردشگریگردشگاه چشمه زنه هفشجان
نوشتار اصلی: گردشگاه چشمه زنه هفشجان

گردشگاه چشمه زنه در ارتفاعات جهان بین هفشجان
گردشگاه چشمه زنه هفشجان در دامنهکوه جهان بین و ۲ کیلومتری هفشجان و ۲۰ کیلومتری شهرکرد واقع شده‌است. در روز طبیعت هرسال بیش از ۱۰ هزار نفر از گردشگاه چشمه زنه و طبیعت زیبای آن دیدن می‌کنند.[۴۲] این گردشگاه از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری نزدیک به شهرکرد مر

شرح زنگی خودم (محمد رعیتی ایلبیگی ) و در آن جایی که زندگی می کنم رو به صورت خلاصه بیان کنم

خلاسه نویسی از استان چهار محال و بختیاری

معرفی استان چهار محال و بختیاری

استان ,بختیاری ,چهارمحال ,چشمه ,آب ,می‌شود ,و بختیاری ,چهارمحال و ,این استان ,چهار محال ,محال و ,فلات مرکزی ایران ,واحد صنعتی استان ,وارد تالاب می‌شود ,گویش بختیاری معرفی