به نام خدا
سلام . محمد رعیتی هستم دربارهی خودم میخواهم توضیح دهم
اینجانب محمد رعیتی هستم فرزند غلام علی رعیتی ایلبیگی
من متولد 1382/5/21 هستم و در شهر نجف آباد متولد شدم
حدود 8 سال زنگی کردم در نجف اباد جایی بسیار خوب .
و به دلایل شخصی خانوادگی باعث شد از اون شهر نقل مکان نماایم و به استان چهار محال و بختیاری در شهر شهرکرد
- در بخش شهرستان سامان - در روستای ایلبیگی هستم و الان
حدود 5 سال هست که در آن روستا زندگی میکنمو الان در همین روز که دارم وب لاگم زنگی ام رو مینویسم هستم .
من در شهرستان سامان دارم درس میخونم در
مدرسه ی شهید ذبیحی . ادرس آن سامان فلکه ی آتشنشانی در مسیر دادگاه و اصفهان هست
و رشته ای که من در ان مدرسه می خوانم رایانه است که در کلاس 11 شبکه نام دارد درس می خوانم
من می خواهم شهر خودم را برایتان معرفی کنم
از اثار تاریخی تا رو به صورت خلاصه
آسار تاریخی و. رو شروع میکنیم:
( به نام خدا
استان چهارمحال و بختیاری یکی از استانهای کشور ایران است. مرکز این استان شهرکرد است.[۳]این استان با گسترهای برابر با ۱۶٬۴۲۱ کیلومترمربّع یک درصد از کل وسعت ایران، بیست و دومین استان کشور از نظر پهناوری میباشد.[۴] استان چهارمحال و بختیاری از جمله بخشهای کوهستانی فلات مرکزی ایران محسوب میشود و ۳۱ درجه و ۹ دقیقه تا ۳۲درجه و ۳۸ دقیقه عرض شمالی و ۴۹ درجه و ۳۰ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۲۶دقیقه طول شرقی گرینویچ قرار دارد. این استان از شمال و مشرق به استان اصفهان، از مغرب به استان خوزستان، از جنوب به استان کهگیلویه وبویراحمد و از سوی شمال غربی به استان لرستان محدود میشود.[۵] زبانهای لری بختیاری، فارسی و ترکی در میان ساکنان این استان رایج است. در مرکز استان، هفشجان، بروجن، فرخ شهر، گندمان و برخی دیگر ازشهرهای استان به زبان فارسی با لهجه خاص خود صحبت میکنند.[۶]مرکز این استان شهرکرد است و با ۲۰۶۶ متر ارتفاع از سطح دریا، بلندترینمرکز استان کشور ایران است.[۷] میانگین ارتفاع در استان چهارمحال و بختیاری حدود ۲۱۵۳ متر است و به همین خاطر استان چهارمحال و بختیاریرا بام ایران میدانند.[۸]محتویات۱تقسیمات کشوری۱.۱شهرها و شهرستانها۱.۲پیشینه در بخشبندی کشوری۲دربارهٔ نام استان۲.۱وجه تسمیه۲.۲تغییر نام استان۳جمعیتشناسی۳.۱اقوام۳.۲زبان۴تاریخ۵وضعیت اقتصادی۵.۱صنعت۶کارخانه مالتسازی هفشجان۷کارخانه قند چهارمحال(هفشجان)۷.۱محصولات گوشتی۷.۱.۱گوشت مرغ۷.۱.۲گوشتماهی۷.۱.۳گوشت قرمز۷.۲محصولاتباغی۸جغرافیا۸.۱ارتفاعات۸.۲آبها۸.۳جنگلها۹مخاطرات محیط زیستی۱۰جاذبههای طبیعی و گردشگری۱۰.۱گردشگاه چشمه زنه هفشجان۱۰.۲پارک جنگلی سرچشمه فرخشهر۱۰.۳تالاب چغاخور۱۰.۴پمان خان۱۰.۵چشمه سرداب رستمآباد۱۰.۶چشمهدیمه۱۰.۷چشمهٔکوهرنگ۱۰.۸چشمهبرم لردگان۱۰.۹آبشارِ آتشگاه۱۰.۱۰آبشاردرهعشق۱۰.۱۱پارک جنگلی پروز۱۰.۱۲چشمه رد۱۰.۱۳آبشار تونلکوهرنگ۱۰.۱۴غار سراب۱۰.۱۵پیرِ غار۱۰.۱۶رود ارمند۱۱جستارهایوابسته۱۲پانویس۱۳منابع۱۴پیوند به بیرون تقسیمات کشورینوشتار اصلی: فهرست شهرستانهای استان چهارمحال و بختیاریبر پایه آخرین بخشبندی ی کشور، استان چهار محال و بختیاریدارای ۱۰ شهرستان، ۴۳ شهر، ۲۶ بخش و ۵۱ دهستان است. شهرستانهای این استان عبارتند از: شهرکرد، بروجن، لردگان، فارسان، اردل، کوهرنگ، کیار، بن، سامان و شهرستان جدید خانمیرزا.شهرها و شهرستانهانوشتار اصلی: فهرست شهرهای استان چهارمحال و بختیاریشهرکرد مرکز کنونی این استان بهشمار میرود. محل شهرستانها و بخشها و تفکیک مراکز شهری به صورت زیر است: نقشهشهرستانبخشمرکز بخشمراکز شهریشهرکردمرکزیشهرکردهفشجان، کیان، طاقانک،نافچلارانسورشجانسودجان، هارونیفرخشهرفرخشهر بروجنمرکزیبروجنفرادنبه، سفیددشت،نقنهگندمانگندمان بلداجیبلداجی لردگانمرکزیلردگان فلاردمالخلیفه منجمنج رودشتسردشت فارسانمرکزیفارسانگوجانجونقانجونقانپردنجان،چلیچهباباحیدرباباحیدرفیل آباداردلمرکزیاردلرستم آباد، دشتک، کاجمیانکوهسرخون کوهرنگمرکزیچلگرد بازفتبازفت دوآب صمصامیصمصامی کیارمرکزیشلمزارگهرو، دستناناغانناغان بنمرکزیبنوردنجانشیدایانچشمه سامانمرکزیسامان زاینده رودهوره خانمیرزامرکزیآلونی ارمندروستای ارمند پیشینه در بخشبندی کشوریمنطقه چهارمحال همواره از بلوکات اصفهان بهشمار میرفته؛ مسعود میرزاظل السلطان، در دوسفر پی در پی خود به چهارمحال، آن را بلوکی سرد،بسیار آباد، پر نعمت و پرجمعیت، با چراگاههای سبز و خرم و چمنهای زیاد و آب فراوان وصف کرده و افزوده چهارمحال مشهور به هند کوچک است و بهترین بلوک اصفهان پس از لنجان میباشد.[۹] چهارمحال و بختیاری تا پیش از سال ۱۳۳۲ خورشیدی در قالب شهرستان شهرکرد و بختیاری از شهرستانهای استان اصفهان بهشمار میآمد. در این سال، شهرستان شهرکرد از استان اصفهان جدا و به عنوان فرمانداری مستقل بختیاری وچهارمحال در تقسیمات ی کشور قرار گرفت. در دههٔ ۳۰ با تغییر رویکردهای حکومت در سال ۱۳۳۷ شمسی فرمانداری مستقل بختیاری وچهارمحال به فرمانداری کل ارتقاء مییابد و در گسترهٔ آن فرمانداریهای تازه بروجن و نیز بخشهای نو شوراب و گندمان ایجاد میگردند. در مصوبه سال ۱۳۵۲ هیئت وزیران، فرمانداری کل چهارمحال و بختیاری به استانداری چهارمحال و بختیاری ارتقاء یافت.[۱۰]دربارهٔ نام استانوجه تسمیهنام چهارمحال و بختیاری اشاره به دو بخش منطقه چهارمحال و منطقهبختیاری دارد. چهارمحال بخشی روستانشین میان اصفهان و منطقه ایلنشین بختیاری بود. محال جمع مکسر واژه محل به معنی جا و مکان است و چهار محال یعنی چهار ناحیه که عبارت بودند از: لار، کیار، میزدج و گندمان. در بخشبندی کنونی استان، لار در شهرستان شهرکرد، شهرستانسامان و شهرستان بن، میزدج در شهرستان فارسان، کیار در شهرستان کیار و گندمان در شهرستان بروجن قرار میگیرد. منطقه بختیاری نیز که از دیر باز کوچ گاه ایل بزرگ یختیاری بوده و هست، هماکنون دربردارنده شهرستانهای کوهرنگ، اردل و لردگان و بخش ناغان شهرستان کیار میباشد. هفشجان مرکز پیشین چهارمحال تا پایان عصر صفوی، کیان مرکز چهارمحالدر دوره افشاریه، چالشتر مرکز چهارمحال در دوره زندیه و در میانه قاجاریه وشهرکرد یا دهکرد پیشین مرکز استان از دوره پهلوی و بهطور رسمی از سال ۱۳۵۲ مرکز استان بختیاری و چهارمحال میباشد. منطقه بختیاری استان چهارمحال و بختیاری نیز در واقع بخش گرمسیری ایل بختیاری استکه بیشتر کوچ رو هستند.[۱۱]تقسیمبندی استان چهارمحال و بختیاری به دو منطقه چهارمحال و منطقه بختیاری/قسمت آبی: چهارمحال و قسمت قرمز: بختیاریتغییر نام استانبرخی از مردم استان و مسئولین استانی و کشوری معتقد به تغییر نام ایناستان هستند. دلیل اصلی این گروه طولانی بودن نام استان است. طولانی بودن نام استان سبب حذف یکی از بخشهای نام استان میشود، گاه چهار محال خوانده میشود و گاه بختیاری و در هر صورت باعث میشود که مقصود اصلی از آن بدست نیاید. در برخی موارد هم در نامه نگاریها نام کوتاه شده چو ب به کار میبرند که چوب خوانده میشود. برخی دیگر بر این باور اند که نام استان باعث ایجاد شکاف بین مردم استان میشود و با وجود کوچکی استان، آن را به دو بخش تقسیم میکند. این توده معتقدندهویت یک استان باید همانند هویت یک کشور از همبستگی کامل برخوردار باشد و مردم آن بر پایه نژاد بخشبندی نشوند.[۱۲]تغییر نام استان به دلیلنگرانی از واکنش بختیاریها استان هنوز عملی نشدهاست.[۱۲] جمعیتشناسینوشتار اصلی: جمعیتشناسی استان چهارمحال و بختیاریجمعیت این استان در سال۱۳۹۰، ۸۹۵۲۶۳ نفر گزارش شدهاست.اقوامنمودار اقوام استان چهار محال و بختیاری لر بختیاری (۵۶٫۳٪) فارس (۳۰٫۵٪) ترک قشقایی (۱۲٫۱٪) نمیدانم (۰٫۵٪) دیگر (۰٫۶٪)در پژوهشی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۸۹ انجام داد و برپایه یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در استان چهارمحال و بختیاری به قرار زیر بود:[۱۳]جدول اقوام مناطق شهری و روستایی استان چهار محال و بختیاریردیفاقوام (به ترتیب الفبایی)شهر(%)روستا(%)مرد(%)زن(%)کل استان(%)۱بلوچ-----۲ترک قشقایی۱۵٫۳۸٫۷۱۴٫۶۹٫۶۱۲٫۱۳شمالی-----۴عرب-----۵فارس۴۴٫۹۱۵٫۲۲۹٫۲۳۰٫۹۳۰٫۵۶کرد-----۷لر بختیاری۳۸٫۸۷۵۵۵٫۲۵۸٫۵۵۶٫۳۸سایر-۱٫۱-۱٫۱۰٫۵۹بدون جواب یا نمیدانم۱-۱-۰٫۵زبانمردم استان چهار محال و بختیاری به دو قسمت چهارمحالیها و بختیاریها تقسیم میشوند. چهار محالیها عموماً به زبان فارسی و ترکی و با لهجه خاص خودشان صحبت میکنند و بختیاریها هم به گویش بختیاری که شاخهای از زبان لری است صحبت میکنند. در ۵ شهرستان از ۹ شهرستاناین استان زبان گویش بختیاری رایج است که این شهرستانها عبارتند از: اردل، کوهرنگ، فارسان، لردگان و کیار. در شهرستانهای شهرکرد، بروجن، سامان وبن لهجههای محلی فارسی و ترکی رایج است. بهطور خاص مردمشهرهای شهرکرد، هفشجان، بروجن و فرخشهر و برخی دیگر مناطق بهزبان فارسی صحبت میکنند، لهجههای دهکردی، هوشگانی، اورجنی وقهفرخی مخصوص شهروندان این استان میباشد که از ریشه فارسیپهلوی است و در آن لغات ترکی و عربی زیادی وجود ندارد. زبان ترکیقشقایی نیز بیش از ۱۲ درصد جمعیت ساکنین استان را شامل میشود.بهطور خاص مردم شهرهای کیان، بلداجی، سامان، بن، فرادنبه و جونقان بهزبان ترکی صحبت میکنند.[۱۴] بر پایه تحقیقات پروفسور گرهارد دوئرفرگویشهای ترکی رایج در چهارمحال در گروه زبانی اوغوزی میانه و جنوبیقراردارد، همچنین زبان ترکی رایج در فرادنبه و شهرکیان، از بکرترین لهجههای زبان ترکی در ایران میباشد.[۱۵]دانشنامه ایرانیکا در مقاله زبان لری زبان مردم این استان را از نظر جغرافیایی نیمی فارسی و نیمی لری معرفی میکند.[۱۶] وبگاه میراث فرهنگی و گردشگری استان چهارمحال و بختیاری زبان لری بختیاری را بهعنوان زبان عمومی در این استان معرفی میکند.[۱۷] دانشنامه جهان اسلام گویش مردم این استان را فارسی با گویش بختیاری معرفی میکند.[۱۸] در برخی شهرستانهای این استان مانند شهرکرد و بروجن لری جایخود را به فارسی دادهاست.[۱۷] برخی منابع نیز گویش ساکنان این استانرا فارسی، ترکی قشقائی و گویش بختیاری معرفی میکنند.[۱۹]ارامنه: نواحی شرقی استان چهار محال و بختیاری شامل شهرستانهایشهرکرد و بروجن از دیرباز ست گاه گروههایی از ارامنه بودهاست. هر چند در دهههای اخیر تعداد بسیاری از ارامنه چهار محال و بختیاری به اصفهان مهاجرت کردند. روستاها ارامنهنشین چهار محال عبارت بودند ازتشنیز، واستیگان، گیشنیگان، احمدآباد، شلمزار، قلعه کشیش، لیواسیان،ده ارمنی،سیرک و غیره.[۲۰]در جدول زیر نام شهر و روستایهای مختلف استان و زبان گفتاری مردم آن مشخص شدهاست.[۲۱]زبان مردم بومی شهرهای استان چهار محال و بختیاری نام شهرستانشهر/روستازبانشهرستان شهرکردشهرکردفارسی لهجه دهکردیهفشجانفارسی لهجه هوشگانیفرخ شهرفارسی لهجه قهفرخیچالشترفارسینافچفارسیسورشجانلری بختیاریکیانترکی قشقاییشهرستان بنبنترکی قشقاییشهرستان سامانسامانترکی قشقاییشهرستان بروجنبروجنفارسی لهجه بروجنیفرادنبهترکی سلجوقی و قشقاییسفیددشتترکی قشقایینقنهفارسیگندمانفارسیبلداجیترکیشهرستاناردلاردللری بختیاریناغانلری بختیاریدوپلانلری بختیاریکاجلری بختیاریدشتکلریبختیاریسرپیرلری بختیاریشهرستان فارسانفارسانلری بختیاریجونقانلری بختیاری و ترکی قشقاییباباحیدرلری بختیاریشهرستان کوهرنگکوهرنگلری بختیاریشهرستان کیارشلمزارلری بختیاریشهرستان خانمیرزاآلونیلری بختیاریشهرستان لردگانلردگانلری بختیاریمالخلیفهلری بختیاریمنجلری بختیاری تاریخچهارمحالتپه باستانی اسکندری هفشجان اولین و بزرگترین اثر تاریخی ملی استانچهارمحال و بختیاریمنطقه چهارمحال دارای پیشنهای کهن است. براساس سفالینهها وابزارهای سنگی ابتدایی کشف شده بروی تپههای باستانی و آثار کهنتاریخی شهر هفشجان، قدمت این استان به هزاره هفتم قبل از میلاد بر میگردد و بیانگر پیشینه ۹۰۰۰ ساله چهارمحال و بختیاری است. دیگر تپههای باستانی حوزه چهارمحال همچون در شهر کیان نیز به صورت دهکدههایی کوچک در پیش از تاریخ در دامنه دشتهای استان قرار داشتهاند.[۲۲]با شروع دوره مس و سنگ یعنی ۵ تا ۷ هزار سال پیش عملاً انسانهای ساکن در منطقه چهارمحال مشغول به کار کشاورزی گردیده و به تولید مواد غذایی پرداختند. از ۵۰۰۰ سال قبل چون دیگر مناطق، دوران نگارش یا دورانتاریخی آغاز میشود. در این رابطه کشف نمونههای سفال لب واریختهارتباط این منطقه را با مناطق خوزستان و بینالنهرین و آغاز نگارش در استانرا مورد تأیید قرار میدهد.[۲۳]بختیاریسرزمین کنونی بختیاری هزاران سال است که ستگاه گروههای مختلف انسانی میباشد. منابع و امکانات طبیعی از قبیلِ آب، جنگل، مراتع، بارندگی مناسب، آبگیرهای فراوان و درّههای مستعد برای کشاورزی، این سرزمین را به یکی از بهترین زیستگاهها و محل تجمع و ست گروههای انسانی در گذشته تبدیل نموده بود. افزون بر این امکانات، در بلندیهای زاگرس و دامنههای آن، محیط مناسبی برای رویش نباتات علوفهای و گونههای مختلف حیوانات فراهم کرده بود. سرزمین بختیاری در غرب منطقه فارس و ترکنشین چهارمحال قرار دارد. بختیاری جزء ای از لرستان محسوب میشود و آن را لر بزرگ مینامیدند.نوشتار اصلی: تاریخ لرستانلُرستان به معنی ستگاه مردم لر[۲۴][۲۵][۲۶][۲۷][۲۸] واژهای است که به سرزمینهای لرنشین اطلاق میگردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن ست دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشتهای شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گستردهاست. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شدهاست.[۲۴][۲۵][۲۶] گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، ستگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه و لرهای بویر را هم شامل میشد. اما پس از حکومت صفویان ستگاه لرهای بختیاری را منطقه بختیاری نامگذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد.[۲۴]در نمودار زیر تقسیمات لرستان از ۳۰۰ هجری قمری تاکنون آورده شدهاست.[۲۹] لرستان لر کوچک لر بزرگ لرستان فیلی پیشکوه پشتکوه بختیاری بویر شولستان استان لرستان استان ایلام چهارمحال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، لرستان کهگیلویه و بویراحمد، فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری (لردگان) بوشهر شهرستان ممسنی وضعیت اقتصادیهرچند استان چهار محال و بختیاری در زمینه کشاورزی، باغداری و دام داری در سطح کشور مطرح تر است اما صنعت هم در این استان از رونق خوبی برخوردار است.پولکی و نبات از سوغاتیهای این استان میباشد.صنعتاز مهمترین کارخانههای صنعتی استان میتوان به کارخانههای زیر اشاره کرد:فولادشهرکردمالتسازی هفشجانقند هفشجانخمیر مایه ناغانگچ فارسان[۳۰]آرد چلیچهفولاد فرخ شهرفولاد بروجنورق خودرو چهارمحالبروجن خودرولوازم خانگی برفاب شهرکردسیمان شهرکردسیمان لردگانگچ لردگان (سردشت)پتروشیمی لردگانگاز کربنیک شهرکردنساجی حجاب شهرکردریسندگی بروجنصنایع شیر و لبنی شهرکردنهان گل بروجنظریف مصور بروجنمجتمع کشت و صنعت شهرکردشرکت شیر خشک نوزاد پگاهکارخانه سیمان شهرکردکارخانه سیمان شهرکرد در قلب زاگرس مرکزی در استان چهار محال و بختیاری و در ۳۵ کیلومتری شهرکرد در سال ۱۳۸۷ به بهرهبرداری رسید. این واحد تولیدی با دسترسی به معادن بسیار غنی، شرایط منحصر بفردی را در بین تولیدکنندگان داخلی به خود اختصاص داده و با اتکاء به تجارب ارزشمند مدیران، مهندسین و کارکنان و بکارگیری پیشرفتهترین تکنولوژی و ماشین آلات مدرن قادر به تولید انواع سیمانهای ۴۲۵–۱، ۵۲۵–۱، تیپ II و تیپ V با مقاومتهای بسیار بالا گردیدهاست. در سال ۱۳۹۲، کارخانه سیمان شهرکرد برای دومین سال متوالی مقام نخست تولید سیمان کشور را کسب کرد.[۳۱] کارخانه مالتسازی هفشجانکارخانه بِه مالت هفشجان باعنوان اولین و تنها کارخانه مالتسازی ایران و خاورمیانه در شهرک صنعتی هفشجان قرار دارد. نخستین کارخانه مالتسازی صنعتی کشور با ۳۰ میلیارد ریال سرمایهگذاری بخش خصوصی و شبکه بانکی در سال ۱۳۸۹ توسط مهندس رستمی در شهر هفشجان به بهرهبرداری رسید.به مالت، بزرگترین و پیشرفتهترین واحد تولیدکنندهٔ جو جوانه زده (مالت)، گندم جوانه زده، فراوردههای آن و آرد جو در خاورمیانه است. به مالت به صورت تخصصی بر روی این دانههای جوانه زدهٔ ارزشمند کار کرده و نتیجهٔ این تحقیقات گسترده و ارزشمند، معرفی شدن به مالت به عنوان شرکت دانش بنیان و کسب مقام اول بومیسازی صنعت مالتسازی بودهاست.[۳۲] کارخانه قند چهارمحال (هفشجان)کارخانه قند هفشجان اولین واحد صنعتی استان چهارمحال و بختیاری و تنها واحد صنعتی استان تا پایان دودمان پهلوی است. عملیات اجرایی و احداث ابنیه کارخانه با ظرفیت اسمی ۱۰۰٬۰۰۰ تن تولید قند و شکر در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در زمینهای ورودی شهر هفشجان با مساحت ۸۰ هکتار و با مشارکت کارشناسان کشور بلژیک آغاز و در سال ۱۳۵۰ با نام کارخانه قند و شکر کوروش کبیر بهطور رسمی آغاز به کار کرد. هماکنون نیز تنها مشغول به تولید محصول قند است که از زمینهای کشاورزی اطراف چغندر قند لازم که در حدود ۳۰٬۰۰۰ تن است را جهت تولید قند به این کارخانه صادر میکنند. منطقه مسی این کارخانه حدود ۳۰۰ نفر جمعیت دارد.[۳۳]محصولات گوشتیگوشت مرغاستان چهار محال و بختیاری از استانهای مطرح در زمینهٔ تولید گوشت سفید است بهطوریکه هماکنون ۲۱ درصد از کل گوشت سفید (مرغ) کشور ایران در استان چهارمحال و بختیاری تولید میشود.گوشت ماهیاستان چهار محال و بختیاری با داشتن منابع آبی غنی از استانهای مطرح در پروش ماهی است بهطوریکه مطابق آمار سال ۱۳۹۰، ۲۰ درصد ماهی سردآبی کشور در استان چهارمحال و بختیاری تولید شدهاست.[۳۴] استان چهار محال و بختیاری برای پنج سال متوالی است که به عنوان قطب تولید ماهیان سردآبی ایران شناخته میشود.[۳۵][۳۶]گوشت قرمزاستان چهار محال و بختیاری با مجموع تولیدات گوشت قرمز به اندازهٔ ۳۵ هزار تُن در سال، ۲٫۵ درصد از مجموع تولیدات گوشت قرمز کشور ایران را به خود اختصاص دادهاست.[۳۷]محصولات باغیاستان چهارمحال و بختیاری به سبب موقعیت جغرافیایی ویژه و در اختیار داشتن منابع آبی غنی یکی از مساعدترین مناطق برای کشت، پرورش و تولید بادام در کشور ایران است.[۳۸] استان چهار محال و بختیاری با تولید بیش از ۲۰ درصد از مجموع محصول بادام کشور، رتبه اول تولید بادام در ایران را به خود اختصاص دادهاست.[۳۹] بیشتر باغهای بادام این استان در شهرستان سامان قرار دارند.بادام محب (پوست کاغذی) و مامایی مهمترین تولیدات شهرستان سامان میباشد که عمدتا به کشور هند صادر میشود و یکی از مهمترین منابع ارز اوری استان میباشد . جغرافیااستان چهارمحال و بختیاری از جمله مناطق کوهستانی فلات مرکزی ایران محسوب میشود که در بخش مرکزی رشته کوههای زاگرس بین پیش کوههای داخلی و استان اصفهان واقع شدهاست. به علت جوان بودن دوره کوهزایی و شرایط تشکیل گسلهای خاص، در این منطقه وجود بلایا و مخاطرات طبیعی بسیاری چون سیل، زله و رانش زمین در اکثر نقاط آن مشاهده میشود.ارتفاعاتاستان چهارمحال و بختیاری دارای ۱۶ قلهٔ مرتفع با ارتفاع بیش از سه هزار و ۵۰۰ متر مربع است. این کوهها از شمال غرب استان به جنوب شرق آن کشیده شدهاند و هر چه از غرب استان به طرف شرق آن و استان اصفهان پیش رویم از میزان ارتفاعات کاسته میشود و در نهایت به دشتهای نسبتاً وسیع همچون دشت لار، فرادنبه، کیار و گندمان میرسیم. این دشتها در مجموع نزدیک به ۲۴ درصد وسعت استان را شامل میشوند و انباشتهٔ رسوبات در آنها زمینه مساعدی برای کشاورزی به وجود آوردهاست. زردکوه دومین کوه بلند رشته کوه زاگرس (پس از کوه دنا) در این استان قرار گرفتهاست. مرتفعترین کوههای این استان عبارتاند از:کوه جهان بین هفشجانردیفنام کوهارتفاع۱زردکوه۴۲۲۲۲شاه شهیدان۴۱۰۰۳کوه سوخته۴۰۰۰۴گره۳۹۷۵۵فردان۳۹۳۷۶میلی۳۹۰۳۷کلار۳۸۲۰۸ونک۳۸۰۳۹کاکلک۳۵۸۹۱۰جهان بین۳۳۴۲11ریگ3548آبهابه علت ماهیت کوهستانی مرتفع، که در مسیر بادهای مرطوب سیستمهای مدیترانهای قرار داشته و موجب صعود و تخلیه بار این سامانهها میگردد، این استان دارای بارش نسبتاً مناسب است به حدی که این منطقه با وجود داشتن تنها یک در صد از مساخت ایران، ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد. ریزشهای جوی و برف و باران درکوههای این استان منشأ معروفترین رودخانههای دائمی جنوب غربی و مرکزی ایران یعنی کارون و زاینده رود هستند و آبخیزهای این دو رودخانه را به ترتیب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ کیلومتر مربع شامل میشود. زاینده رود تنها رودخانه دائمی فلات مرکزی ایران بوده و کارون نیز بزرگترین رودخانه ایران که به سبب سد سازیهای فراوان و انتقال نادرست اب به استانهای یزد واصفهان و کرمان این دو رودخانه دائمی در معرض تهدید قرار گرفتهاند.[۴۰]در این استان چشمههای مختلفی نیز وجود دارد که علاوه بر ایجاد جاذبههای گردشگری و زیباییهای طبیعی زمینه مناسبی را برای ایجاد کارخانههای آب معدنی فراهم کردهاست. برخی چشمههای بزرگ و معروف این استان عبارتاند از:چشمه دیمهچشمه زنه هفشجانچشمه شلمزار معروف به دریاچهچشمه کوهرنگچشمه مایکچشمه برمچشمههای مولا و سردابچشمه ردچشمه آبسرده (در بازُفت)چشمه پیرغار(در ده چشمه)جنگلهاویرایشجنگلهای استان چهار محال و بختیاری در گروه جنگلهای غرب و جنوب غرب کشور قرار میگیرند. بخش زیادی از این جنگلها در پنج منطقه بازفت، اردل، ناغان، لردگان، دوراهان و فلارد قرار گرفتهاند. این جنگلها با مساحتی در حدود ۳۰۷ هزار هکتار به صورت نواری از کوههای بازفت در شهرستان کوهرنگ به سمت کوههای فلارد در شهرستان لردگان کشیده شدهاند. پوشش عمدهٔ جنگلی این مناطق، تقریباً ۹۸ درصد، بلوط غرب است. حاشیه سبز رودخانه زاینده رود که میتوان گفت جزی جنگلهای مصنوعی و توریست پذیر استان میباشد. مخاطرات محیط زیستیاین استان نیز همچون سایر نقاط کشور دستخوش مسائل زیستمحیطی گوناگونی است. از سویی خشکسالی منابع آبی این استان را تهدید میکند و پربارشترین استان کشور را به رده یازدهم کمبارشترین استانها رسانیدهاست و از سوی دیگر طرحهای گوناگون انتقال آب تهدیدات مختلفی را علیه محیط زیست استان بسیج کردهاست.[۴۱] جاذبههای طبیعی و گردشگریگردشگاه چشمه زنه هفشجاننوشتار اصلی: گردشگاه چشمه زنه هفشجانگردشگاه چشمه زنه در ارتفاعات جهان بین هفشجانگردشگاه چشمه زنه هفشجان در دامنهکوه جهان بین و ۲ کیلومتری هفشجان و ۲۰ کیلومتری شهرکرد واقع شدهاست. در روز طبیعت هرسال بیش از ۱۰ هزار نفر از گردشگاه چشمه زنه و طبیعت زیبای آن دیدن میکنند.[۴۲] این گردشگاه از مهمترین جاذبههای گردشگری نزدیک به شهرکرد مرکز کنونی استان چهارمحال و بختیاری است و آب معدنی و لالههای واژگون آن از مهمترین ویژگیهای آن میباشد. به منظور تأمین بخشی از آب کشاورزی دشت هفشجان، سدی در ۲۰ کیلومتری جنوب شهرکرد و شمال کوه جهانبین و ۳ کیلومتری شهر هفشجان بر روی این چشمه احداث شدهاست. این سد خاکی با هسته رسی، دارای مخزنی به حجم ۱/۳ میلیون مترمکعب میباشد. طول تاج سد ۴۱۰ متر و عرض تاج آن ۸ متر و ارتفاع از روی پی در عمیقترین ناحیه ۴۲ متر است.[۴۳] در وجه تسمیه نام چشمه زنه باید توجه داشت که نام زنه به علت زایش چشمهای جوشان در کوه جهان بین هفشجان میباشد.پارک جنگلی سرچشمه فرخشهرویرایشپارک سرچشمه فرخشهر با مساحتی بالغ بر۱۲۰ هزار مترمربع دارای چشمهای پراز آب وفضای سبز زیبا و چشمنواز وجنگلی است.اولین چیزی که دربدو ورود چشم هربینندهای راخیره میسازد آب نمای زیبای این پارک که بر روی استخرهای پارک قرار دارد. اساس آبادانی وشکلگیری پارک سرچشمه فرخ شهر چشمهای است که در بالای پارک قرار گرفتهاست، این چشمه بسیار با ارزش که درمسیر خودبرکت وزیبائی وشکوفائی را به ارمغان میآورد و جاذبههای دلنشینی را به وجود آوردهاست. بخشی دیگری از آب چشمه پس از عبور از پارک مسیر جویهای شهر را طی میکند ولطافت وسرسبزی را به درختان وگلهای سطح شهر هدیه میکند. این پارک یکی از قدیمیترین پارکها در استان چهار محال و بختیاری است و هرساله در فصل بهار و تابستان میزبان ورود خیل مسافران است. یکی از ویژگیهای منحصر به فرد این پارک دارا بودن درختان قدیمی و کهنسال است که زیبایی خاصی به این پارک داده است.این پارک دارای تمام امکانات رفاهی و اقامتی میباشد .تالاب چغاخورنوشتار اصلی: تالاب چغاخورتالاب بینالمللی چغاخور حدود دوهزار و ۳۰۰ هکتار مساحت دارد و در دامنه ارتفاعات سه هزار و ۸۳۰ متری برآفتاب و کلار در نزدیک شهر بلداجی از توابع شهرستان بروجن قرار دارد. فاصله تالاب تا مرکز چهارمحال و بختیاری ۶۰ کیلومتر است و ویژگی منحصربهفرد این تالاب، زیست نوعی ماهی به نام ماهی گورخری است. چشمانداز بدیع و پرواز پرندگان مهاجر و بومی، این تالاب را در ردیف یکی از کانونهای مهم جذب گردشگری کشور و چهارمحال بختیاری قرار دادهاست.با این حال چغاخور نیز مانند بسیاری از تالابهای کشور با خطر رو به روست، اما خطری که چغاخور را تهدید میکند نه بیآبی که غرق شدن در آب است. به گفته هومان خاکپور، کارشناس منابع طبیعی، میخواهند از جایی که فرسایش آبی بالاست آب را به این تالاب منتقل کنند و به این ترتیب آبی که وارد تالاب خواهد شد پر از رسوب است. اگر این آب داخل تالاب بیاید علاوه بر این که ارتفاع آب بیش از شش متر میشود و ویژگی تالابی چغاخور از بین میرود، خسارات دیگری هم وارد میشود. خود آب با این سرعتی که وارد تالاب میشود یک جریان رودخانهای درست میکند که به دلیل جریان تند آب کل ایستم تالاب را از بین خواهد برد. علاوه بر این، آن رسوباتی که با حجم زیاد وارد تالاب میشود کل رویشگاه کف تالاب را از بین میبرد.[۴۴]پل زمان خایکی از بناهای تاریخی واقع در شهرستان سامان است که دارای دو دهانه، ۳۰ متر طول و ارتفاع ۱۲ متری است. پل زمانخان بر روی رودخانه زاینده رود بر روی سهپایه سنگی طبیعی بنا شده و در ۲۲ کیلومتری شمال شهرکرد قرار دارد. این پل در زمان صفوی توسط زمان خان نفر از ایل نفر ساخته شدهاست. این پل یکی از مقاصد اصلی گردشگران داخلی وخارجی بوده وسالانه پذیرای میلیونی مسافران وطبیعت دوستان میباشد. تمامی خدمات رفاهی وسیاحتی از قبیل بازارچه سنتی و صنایع دستی، خدماتی، اسکان و سرگرمی از قبیل پارکهای بازی کودکان و ورزشهای آبی رفتینگ (رودگردی) و کایاک در محل پل زمانخان ارائه میگردد.چشمه سرداب رستمآباچشمه سرداب رستمآباد در فاصله ۷۰ کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد این چشمه با دبی آب ۱۱۰۰۰ لیتر در ثانیه در ردیف پرآبترین چشمههای کشور قرار دارد.چشمهدیمهنوشتار اصلی: دیمه (چشمه)چشمهدیمه، سرچشمه اصلی زایندهرود قبل از ایجاد تونلهای کوهرنگ، در ۱۰ کیلومتری چلگرد و مجاور روستای دیمه قرار دارد. آب این چشمه از گواراترین آبهای جهان است و خواص درمانی از قبیل جلوگیری از پوسیدگی دندان و درمان سنگ کلیه دارد. مناظر چشمگیر و فضاسازی اطراف چشمه، این مکان را در ردیف زیباترین گردشگاههای شهرستان کوهرنگ قرار دادهاست. فاصله این جاذبه گردشگری تا شهرکرد ۱۲۰ کیلومتر است.چشمهٔ کوهرنگچشمهٔ کوهرنگ با دبیِ آب زیاد از دامنههای زردکوه سرچشمه میگیرد و پس از گذر از پیچ و خم فراوان به دریاچهٔ سد کوهرنگ میریزد و از تونل اول کوهرنگ وارد زایندهرود میشود. مناظر بسیار زیبای طبیعیِ اطراف چشمه و حضور عشایر در منطقه، زیبایی آن را دوچندان کردهاست. چشمهٔ کوهرنگ نیز تا شهرکرد ۱۲۰ کیلومتر فاصله دارد.چشمهبرم لردگانچشمهبرم در شهر لردگان با شهرکرد ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد. این چشمه علاوه بر تأمین آب کشاورزی، یکی از سرشاخههای کارون است و چشمانداز زیبایی را برای شهر لردگان بوجود آوردهاست. اطراف این چشمه به صورت پارکی برای تفرج گردشگران است. این چشمه در محلهٔ ساطح لردگان واقع است که مظهر شهر لردگان است.آبشارِ آتشگاهنوشتار اصلی: آبشار آتشگاهاین آبشار در ۱۹۰ کیلومتریِ شهرکرد و در ۴۰ کیلومتریِ شهر لُردگان در درهای به طول دو کیلومتر قرار دارد. مسیر این آبشار از محلِ چشمه تا اتصال به رودخانه'خرسان' را فضایی سرسبز از انواع درختان و گیاهانِ جنگلی فراگرفته و شیبِ زیاد و پستی و بلندیهای دره، آبشارهای کوچک متعددی را در آن ایجاد کردهاست. پیوندِ عناصر طبیعی مانند دره، سبزهزار و اقلیم مناسب، فضای بسیار فرح بخشی را برای گشت و گذار در این مکان پدیده آوردهاستآبشار درهعشقآبشار درهعشق، در منطقه 'مشایخ' شهرستان اردل در مجاورت روستای درهعشق در ۱۱۰ کیلومتری شهرکرد واقع است. این آبشار بیش از یکصد متر ارتفاع دارد و در کنار آن رود کارون جاری است. این آبشار در ترکیب با شالیزارهای روستاهای دره عشق و دورک شاهپوری فضای شگفتانگیزی را به وجود آوردهاست.پارک جنگلی پروزپارک جنگلی پروز در منتهیالیه جنوب چهارمحال بختیاری و در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر لردگان قرار دارد. گردشگاه زیبای 'پروز' با طبیعت بهشتی خود در امتداد درهای سبز قرار گرفتهاست. فضای دنج و خلوت، سایه سار درختان بلند و قد کشیده پارک، چشمههای زلال متعدد، شالیزارهای پراکنده و درختان جنگلی اطراف، تصویری زیبا از طبیعت زیبا را جلوی چشم بیننده به نمایش میگذارد.چشمه ردرد، گردشگاهی در ۶ کیلومتری جنوب بروجن است که هوایی خنک، مفرح و مطبوع و درختانی زیبا و کهنسال با قدمتی بیش از ۵۰۰سال دارد. هوای خنک و مطبوع و سایهسار درختان کهنسال موجود در اطراف چشمه رد مکانی بسیار زیبا برای تفرج و استراحت باشندگان شهر بروجن و سایر گردشگران پدیدآورده است، بهطوریکه همه روزه و به ویژه در روزهای تعطیل این مکان شاهد حضور شمار زیادی از مسافران و گردشگران از استانهای همجوار میباشد. فضاسازیهای مناسب اطراف چشمه، نزدیکی راه و دسترسی آسان، بر طرفداران این کانون گردشگری افزوده و میل به بازدید از این گردشگاه را دوچندان نمودهاست: امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و جاده آسفالته، فضای سبز، سرویس بهداشتی، سکوی نشیمن، دسترسی به واحدهای اقامتی و پذیرایی شهر بروجن، تجهیزات بازی کودکان، پارکینگ، آب آشامیدنی.این تفریحگاه، دارای چشمهای است که منابع آبی آن در زیر کوه رد واقع شدهاند. این چشمه در سالهای آبسالی دارای حجم آب زیاد و گوارایی است. در اطراف این چشمه، باغها و ویلاهای زیادی ساخته شدهاند که کوچهباغهای باصفایی را تشکیل دادهاند. این تفریحگاه در تابستان، به علت خنکا و مطبوعیت هوا، مورد توجه شهروندان شهر بروجن و شمار زیادی از شهروندان شهر اصفهان و شهرستانهای تابع آن (همچون شهرضا، دهاقان، مبارکه و نجفآباد که آب و هوای گرمتری دارند) قرار گرفتهاست. در فصل زمستان، پیست اسکی طبیعی و آماتور بر روی کوه رد توسط علاقهمندان برپا میشود. طی چند سال اخیر رد زیبا و زیباتر شدهاست بهطوریکه در سال ۸۶ به عنوان گردشگاه ملی معرفی گردید و در سالهای اخیر گردشگاه نمونه استان برگزیده شد. از دیگر جذابیتهای رد پیادهروی در جاده منتهی به آن است که همیشه ورزشکاران این راه را پیاده یا با دوچرخه طی میکنند تا به رد برسند و پس از استراحت در زیر درختان تنومند آن و آشامیدن آب گوارا از چشمه آن دوباره مسیر ۶ کیلومتری ان را بازمیگردند.آبشار تونل کوهرنگنوشتار اصلی: تونل کوهرنگاین آبشار از سرازیر شدن آب تونل اول کوهرنگ به وجود آمدهاست. این تونل به منظور انتقال آب چشمه کوهرنگ و دیگر چشمهها به زاینده رود ایجاد شدهاست. تلاش برای انتقال این آب به زمانهای قدیم برمیگردد.غار سرابنوشتار اصلی: غار سراب'غار سراب' در ۵۶ کیلومتری جنوب غربی شهرکرد و هفت کیلومتری شهر 'باباحیدر' در مسیر درهای زیبا و در مجاورت روستای'امیدآباد' قرار گرفتهاست. این غار شگفتانگیز دو دهانه دارد و به دلیل وجود موانع طبیعی بیش از ۶۰۰ متر از آن قابل دسترسی نیست. از یکی از دهانههای غار، آبی خروشان و خنک بیرون میآید.ارتفاع سقف غار در بعضی از نقاط به ۱۵ متر میرسد. در دالان طویل غار قندیلهای آهکی زیبا وجود دارد.پیرِ غاردر جنوب روستای دهچشمه به فاصله شش کیلومتری فارسان و ۳۸ کیلومتری جنوب غربی شهرکرد گردشگاهی با صفا قرار دارد که به پیرِ غار شهرت یافتهاست. بر روی قسمتی از تپهٔ سنگیِ مشرف به این گردشگاه، سه کتیبه به خط نستعلیق به دستور خسروخانِ سردار ظفر بختیاری حک شدهاست. متن این کتیبهها مجملی از شرح لشکرکشی بختیاریها به اصفهان و تهران و نقشِ سردارانِ بختیاری در سرکوب استبداد صغیر و سقوطِ محمدعلی شاه در واقعهٔ مشروطیت است.مجموعه عوامل گردشگاه از جمله کتیبههای ارزشمند تاریخی، چشمهٔ پرآب، سایه سار درختان، آبشار زیبا و بلند، کوههای اطراف و غار موجود در محل، روزانه پذیرای صدها گردشگر است.رود ارمندرودخانه ارمند در روستای ارمند، شهرستان لردگان نیز از نقاط دیدنی این استان است.این رودخانه یکی از مهمترین سایتهای رفتینگ در سطح کشور بوده وسالانه بسیاری از ورزش دوستان جهت انجام ورزش مهیج رفتینگ به این رودخانه مراجعه میکنند این رودخانه در نهایت به سد کارون 4 میرسد و پس از ملحق شدن به رودخانه بازفت روانه دشتهای خوزستان میشوند.[نیازمند منبع]
)
تا اینجا توضیح کامل را برایتان شرح دادم
و از اینجا به بد خلاصه است
به نام خدا
قشه ی چهار محال و بختیاری
معرفی پل زمان خان :
مسیر آن به سوی پل زمان خان
استان چهار محال و بختیاری -شهرکرد -سامان -در حاشیه ی روستایه ایلبیگی
عکس پل تاریخی
انچه که باید بدانید درباره ی پل زمان خان
پل تاریخی زمان خان، پلی تاریخی است که به نام یکی از سرداران ایل قشقایی بر روی زاینده رود ساخته شده است. این پل که در 22 کیلومتری شمال شهرکرد، مرکز استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد و 30 متر طول و 12 متر بلندا دارد.
پل زمان خان یکی از آثار تاریخی شهر سامان به شمار میرود که دارای دو دهانه است. این پل بر روی سه پایه سنگی طبیعی بنا شده است. روستای ایلبیگی به یکی از دهانههای پل راه دارد.
کاربری پل زمان خان در گذشته عبور و مرور ایلات و عشایر قشقایی بوده است. این پل به دستور زمانخان سرکرده طایفه نفر از خاندان ایل بیگی که از ایلات ترک زبان قشقایی سرزمین فارس و از سرداران معروف شاهان صفوی بوده که زمانی یکی از مقاصد کوچ آنها روستای ایلبیگی به شمار میرفته است.
آنچه امروز از پل زمان خان به چشم میآید، حاصل سه دوره مرمت آن در ادوار گوناگون است. یک بار توسط حکومت صفوی و دو بار توسط خانهای ایلبیگی به خصوص که در دوره آخر مرمتها، با احداث یک دیواره سنگی بر استحکام آن افزوده شد.
معرفی امام زاده ای که داخل بارده است
ادرس آن امام زاده
استان چهار محال و بختیاری - شهرکرد - شهرستان بارده
عکس امام زاده
معرفی گرداب بن :
ادرس گرداب بن
شهر بن به عنوان مرکز شهرستان بن در ۲۰ کیلومتری شمال شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. سد زایندهرود در شمال این شهر قرار دارد و کوههای بن و افغان نیز در اطراف آن قرار دارند. در غرب شهر بن، یک جاذبه گردشگری زیبا به نام گرداب بن وجود دارد که هماکنون در اطراف آن مجتمع تفریحی با امکانات متفاوتی نیز ایجاد شده است و از مهمترین جاذبههای گردشگری استان چهارمحال و بختیاری به شمار میرود. در این مقاله میخواهیم این منطقه نمونه گردشگری را به شما معرفی کنیم.
عکس گرداب بن
انچه که درباره ی گرداب بن باید دانست :تاریخچه
چشمه گرداب بن که از شکاف سنگها و از زیر کوه گرداب میجوشد، از دیرباز یکی از تغذیه کنندههای اصلی رودخانه زایندهرود و سیرابکننده دشت اصفهان بوده است.
در مسیر جریان چشمه به سمت زایندهرود، علاوه بر وجود رود زیبایی به نام رودخانه بن، دره عمیقی وجود دارد که فسیلهای جانوران و ات آبزی در آن یافت شده است. به طور کلی بررسی این دره نشان میدهد که آب این چشمه تا چه حد خروشان بوده است. حتی ساکنان قدیمی منطقه از وجود جانداری به نامسگ آبی در این چشمه در گذشته خبر دادهاند که البته با کم شدن آب چشمه دیگر به چشم نمیخورند.
در زمانهای قدیم، با کم شدن آب چشمه گرداب بن، زمینهای مجاور آن به چمنزار و باتلاق تبدیل میشد و کشاورزان با خرد کردن خرمنهای خود روی چمنزار و جدا کردن دانه از کاه، خرمن تمیزی را ایجاد میکردند و علاوه بر این، برای چرای دامها نیز از این منطقه استفاده میشده است.
شهرداری بن در یک مرحله اقدام به گودبرداری زمین کرد که باعث شد که آب چشمه در این آبگیر جمع شود و به صورت فعلی دربیاید. بعدها، آبگیر دومی نیز احداث شد تا سرریز آبگیر اول به این آبگیر جدید بریزد و از آن برای آبیاری فضای سبز مجموعه تفریحی گرداب بن استفاده شود.
برخی از ساکنان قدیمی این شهر اعتقاد دارند که این منطقه محل عبور و قدمگاه حضرت علی (ع) نیز بوده و سندشان نیز وجود آثاری از سم اسب آن حضرت روی صخرههای واقع در کوه گرداب است. این ادعا بسیار عجیب است و نمیتوان با اطمینان آن را تایید کرد.آشنایی با گرداب و مجموعه تفریحی آن
چشمه گرداب بن، چشمهای زیبا با آبی زلال و خروشان از دل کوه است. این چشمه در شرق کوه افغان و در محلی واقع شده که به کوه گرداب بن مشهور شده است. چشمه در واقع فقط بخشی از زیباییهای طبیعی این کوه است. زیرا کوه افغان از گونههای جانوری متنوع و گیاهان دارویی ارزشمندی برخوردار است و اگر در فصل بهار به آنجا سفر کنید، لالههای واژگونی که به رنگهای قرمز و زرد و نارنجی مزین هستند، شما را مسحور زیبایی خود خواهند کرد. به جز این لالهها، پوشش گیاهی متنوع این ناحیه شامل گون، علف تمشکی، سیر کوهی، آویشن، شقایق وحشی و جو وحشی است.
لاله واژگون؛ از زیباییهای کوه افغان
آبی که از چشمه میخروشد و مسیرش را به سمت پایین میپیماید، در آبگیر گرداب بن جمع میشود که این آبگیر بزرگ شاخصترین جاذبه گردشگری شهر بن است. لازم به ذکر است که بزرگی این آبگیر بیش از ۳۸ هزار مترمربع است. در کل باید گفت که وسعت این فضای گردشگری با احتساب تمام امکانات رفاهیاش بالغ بر ۴۰ هکتار است.
در جهت رسیدن به هدف جذب گردشگر در این منطقه، تصمیم گرفته شد که یک مجتمع تفریحی در محدوده این گرداب ساخته شود. این مجتمع که در مسیر رودخانه زاینده رود و دو مکان مذهبی شهر بن یعنی زیارتگاه سید بهاالدین و زیارتگاه باباپیراحمد قرار گرفته، در سالهای اخیر نقش بسیار زیادی در جذب گردشگر در این منطقه داشته است و در سال ۱۳۸۹، این مجتمع گردشگری از طرف دولت وقت به عنوان منطقه نمونه گردشگری معرفی شد.
خوشبختانه زیرساختهای لازم برای رفاه حال گردشگران از جمله جاده آسفالته مناسب، آلاچیق، پارک، پارکینگ خودرو، سکوی نشیمن و سرویسهای بهداشتی و امکانات تفریحی همچون کمپ قایقسواری، کالسکهسواری و اسکی روی آب در مجموعه گردشگری گرداب بن تدارک دیده شدهاند که این خبر بسیار خوبی است.
گرداب بن به عنوان یکی از جاذبههای طبیعی زیبای استان چهارمحال و بختیاری با شماره ثبت ۲۰۱۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
بهترین زمان سفر به گرداب بن
گرداب بن، هر سال میزبان مسافران زیادی از مناطق مختلف گرمسیری و سردسیری کشور است. به نظر میرسد که بهترین زمان سفر به این گرداب و لذت بردن از زیباییهای کمنظیر آن، از تعطیلات نوروز تا اواخر فصل پاییز باشد و فصل زمستان به دلیل دارا بودن آب و هوای بسیار سرد در این منطقه چندان توصیه نمیشود.
معرفی شهر سامان :
سامان یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری در ایران و مرکز شهرستان سامان میباشد.
شهر سامان در فاصله ۲۲ کیلومتری شمال شرقی شهرکرد قرار دارد. سامان به دلیل قرار گرفتن در حاشیهٔ زاینده رود از زمینه مناسبی برای کشاورزی، باغداری و جذب گردشگر برخوردار است. محصولات کشاورزی شهر سامان شهرت بسیاری دارند و این شهر به علت وضعیت خاص جغرافیایی برای تولید محصولهای همچون بادام و گردو بسیار مناسب و از قطبهای مهم تولید این محصولات است.[۵][۶][۷]
این شهر زادگاه شاعران معروفی چون دهقان سامانی و عمان سامانی میباشد. این شهر تا سال ۱۳۴۵ از لحاظ آماری شهر شناخته نمیشد تا این که در این سال پیشنهاد شهرداری گرفتن آن مطرح شد و در سال ۱۳۴۷ به صورت رسمی به شهر ارتقاء یافت.[۸]محتویات۱ جمعیت۲ موقعیت جغرافیایی۳ مردم شناسی۳.۱ زبان و ادبیات۳.۲ رسم و رسوم۳.۲.۱ مراسم چاق چاقو۳.۳ افراد سرشناش شهر سامان۴ مکانهای دیدنی شهر سامان۴.۱ پل زمان خان۴.۲ مزرعههای سامان۴.۳ مسجد جامع سامان۴.۴ کوه شیراز سامان۵ سامان از نظر برخی بزرگان۶ اقتصاد و صنعت گردشگری۷ سازمانها و ادارهها۷.۱ مراکز آموزشی۸ جستارهای وابسته۹ منابع
مناطق گردشگری روستایی
روستای ایلبیگی / چم چنگ / چم خلیفه / چلوان / چمزین/کاهکش و.
(محصولات صادراتی این استان )
عبارت اند از : گردو / بادام / هلو
(محصولات دیگر ان ولی صادراتیش زیاد نیست )
عبارت اند از : بادام / گردو / هلو / انگور / زد آلو /سیب/گیلاس /آلبالو و.
به نام خدا
قشه ی چهار محال و بختیاری
معرفی پل زمان خان :
مسیر آن به سوی پل زمان خان
استان چهار محال و بختیاری -شهرکرد -سامان -در حاشیه ی روستایه ایلبیگی
عکس پل تاریخی
انچه که باید بدانید درباره ی پل زمان خان
پل تاریخی زمان خان، پلی تاریخی است که به نام یکی از سرداران ایل قشقایی بر روی زاینده رود ساخته شده است. این پل که در 22 کیلومتری شمال شهرکرد، مرکز استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد و 30 متر طول و 12 متر بلندا دارد.
پل زمان خان یکی از آثار تاریخی شهر سامان به شمار میرود که دارای دو دهانه است. این پل بر روی سه پایه سنگی طبیعی بنا شده است. روستای ایلبیگی» به یکی از دهانههای پل راه دارد.
کاربری پل زمان خان در گذشته عبور و مرور ایلات و عشایر قشقایی بوده است. این پل به دستور زمانخان» سرکرده طایفه نفر» از خاندان ایل بیگی» که از ایلات ترک زبان قشقایی سرزمین فارس و از سرداران معروف شاهان صفوی بوده که زمانی یکی از مقاصد کوچ آنها روستای ایلبیگی به شمار میرفته است.
آنچه امروز از پل زمان خان به چشم میآید، حاصل سه دوره مرمت آن در ادوار گوناگون است. یک بار توسط حکومت صفوی و دو بار توسط خانهای ایلبیگی به خصوص که در دوره آخر مرمتها، با احداث یک دیواره سنگی بر استحکام آن افزوده شد.
معرفی امام زاده ای که داخل بارده است
ادرس آن امام زاده
استان چهار محال و بختیاری - شهرکرد - شهرستان بارده
عکس امام زاده
معرفی گرداب بن :
ادرس گرداب بن
شهر بن به عنوان مرکز شهرستان بن در ۲۰ کیلومتری شمال شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. سد زایندهرود در شمال این شهر قرار دارد و کوههای بن و افغان نیز در اطراف آن قرار دارند. در غرب شهر بن، یک جاذبه گردشگری زیبا به نام گرداب بن وجود دارد که هماکنون در اطراف آن مجتمع تفریحی با امکانات متفاوتی نیز ایجاد شده است و از مهمترین جاذبههای گردشگری استان چهارمحال و بختیاری به شمار میرود. در این مقاله میخواهیم این منطقه نمونه گردشگری را به شما معرفی کنیم.
عکس گرداب بن
انچه که درباره ی گرداب بن باید دانست :
چشمه گرداب بن که از شکاف سنگها و از زیر کوه گرداب میجوشد، از دیرباز یکی از تغذیه کنندههای اصلی رودخانه زایندهرود و سیرابکننده دشت اصفهان بوده است.
در مسیر جریان چشمه به سمت زایندهرود، علاوه بر وجود رود زیبایی به نام رودخانه بن»، دره عمیقی وجود دارد که فسیلهای جانوران و ات آبزی در آن یافت شده است. به طور کلی بررسی این دره نشان میدهد که آب این چشمه تا چه حد خروشان بوده است. حتی ساکنان قدیمی منطقه از وجود جانداری به نامسگ آبی» در این چشمه در گذشته خبر دادهاند که البته با کم شدن آب چشمه دیگر به چشم نمیخورند.
در زمانهای قدیم، با کم شدن آب چشمه گرداب بن، زمینهای مجاور آن به چمنزار و باتلاق تبدیل میشد و کشاورزان با خرد کردن خرمنهای خود روی چمنزار و جدا کردن دانه از کاه، خرمن تمیزی را ایجاد میکردند و علاوه بر این، برای چرای دامها نیز از این منطقه استفاده میشده است.
شهرداری بن در یک مرحله اقدام به گودبرداری زمین کرد که باعث شد که آب چشمه در این آبگیر جمع شود و به صورت فعلی دربیاید. بعدها، آبگیر دومی نیز احداث شد تا سرریز آبگیر اول به این آبگیر جدید بریزد و از آن برای آبیاری فضای سبز مجموعه تفریحی گرداب بن استفاده شود.
برخی از ساکنان قدیمی این شهر اعتقاد دارند که این منطقه محل عبور و قدمگاه حضرت علی (ع) نیز بوده و سندشان نیز وجود آثاری از سم اسب آن حضرت روی صخرههای واقع در کوه گرداب است. این ادعا بسیار عجیب است و نمیتوان با اطمینان آن را تایید کرد.
چشمه گرداب بن، چشمهای زیبا با آبی زلال و خروشان از دل کوه است. این چشمه در شرق کوه افغان» و در محلی واقع شده که به کوه گرداب بن مشهور شده است. چشمه در واقع فقط بخشی از زیباییهای طبیعی این کوه است. زیرا کوه افغان از گونههای جانوری متنوع و گیاهان دارویی ارزشمندی برخوردار است و اگر در فصل بهار به آنجا سفر کنید، لالههای واژگونی که به رنگهای قرمز و زرد و نارنجی مزین هستند، شما را مسحور زیبایی خود خواهند کرد. به جز این لالهها، پوشش گیاهی متنوع این ناحیه شامل گون، علف تمشکی، سیر کوهی، آویشن، شقایق وحشی و جو وحشی است.
لاله واژگون؛ از زیباییهای کوه افغان
آبی که از چشمه میخروشد و مسیرش را به سمت پایین میپیماید، در آبگیر گرداب بن جمع میشود که این آبگیر بزرگ شاخصترین جاذبه گردشگری شهر بن است. لازم به ذکر است که بزرگی این آبگیر بیش از ۳۸ هزار مترمربع است. در کل باید گفت که وسعت این فضای گردشگری با احتساب تمام امکانات رفاهیاش بالغ بر ۴۰ هکتار است.
در جهت رسیدن به هدف جذب گردشگر در این منطقه، تصمیم گرفته شد که یک مجتمع تفریحی در محدوده این گرداب ساخته شود. این مجتمع که در مسیر رودخانه زاینده رود و دو مکان مذهبی شهر بن یعنی زیارتگاه سید بهاالدین و زیارتگاه باباپیراحمد قرار گرفته، در سالهای اخیر نقش بسیار زیادی در جذب گردشگر در این منطقه داشته است و در سال ۱۳۸۹، این مجتمع گردشگری از طرف دولت وقت به عنوان منطقه نمونه گردشگری معرفی شد.
خوشبختانه زیرساختهای لازم برای رفاه حال گردشگران از جمله جاده آسفالته مناسب، آلاچیق، پارک، پارکینگ خودرو، سکوی نشیمن و سرویسهای بهداشتی و امکانات تفریحی همچون کمپ قایقسواری، کالسکهسواری و اسکی روی آب در مجموعه گردشگری گرداب بن تدارک دیده شدهاند که این خبر بسیار خوبی است.
گرداب بن به عنوان یکی از جاذبههای طبیعی زیبای استان چهارمحال و بختیاری با شماره ثبت ۲۰۱۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
گرداب بن، هر سال میزبان مسافران زیادی از مناطق مختلف گرمسیری و سردسیری کشور است. به نظر میرسد که بهترین زمان سفر به این گرداب و لذت بردن از زیباییهای کمنظیر آن، از تعطیلات نوروز تا اواخر فصل پاییز باشد و فصل زمستان به دلیل دارا بودن آب و هوای بسیار سرد در این منطقه چندان توصیه نمیشود.
معرفی شهر سامان :
سامان یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری در ایران و مرکز شهرستان سامان میباشد.
شهر سامان در فاصله ۲۲ کیلومتری شمال شرقی شهرکرد قرار دارد. سامان به دلیل قرار گرفتن در حاشیهٔ زاینده رود از زمینه مناسبی برای کشاورزی، باغداری و جذب گردشگر برخوردار است. محصولات کشاورزی شهر سامان شهرت بسیاری دارند و این شهر به علت وضعیت خاص جغرافیایی برای تولید محصولهای همچون بادام و گردو بسیار مناسب و از قطبهای مهم تولید این محصولات است.[۵][۶][۷]
این شهر زادگاه شاعران معروفی چون دهقان سامانی و عمان سامانی میباشد. این شهر تا سال ۱۳۴۵ از لحاظ آماری شهر شناخته نمیشد تا این که در این سال پیشنهاد شهرداری گرفتن آن مطرح شد و در سال ۱۳۴۷ به صورت رسمی به شهر ارتقاء یافت.[۸]
مناطق گردشگری روستایی
روستای ایلبیگی / چم چنگ / چم خلیفه / چلوان / چمزین/کاهکش و.
(محصولات صادراتی این استان )
عبارت اند از : گردو / بادام / هلو
(محصولات دیگر ان ولی صادراتیش زیاد نیست )
عبارت اند از : بادام / گردو / هلو / انگور / زد آلو /سیب/گیلاس /آلبالو و.
درباره این سایت